jueves, 15 de noviembre de 2007

Fenómeno de El niño

En climatoloxía denomínase “El Niño” a un fenómeno climático, cíclico e errático, que consiste nun cambio nos patróns de movementos das masas de aire provocando, en consecuencia, un retardo no movemento das correntes mariñas "normais", desencadeando o quecemento das augas suramericanas; o cal orixina estragos a escala mundial, afectando a América do Sur, Indonesia e Australia.

As augas da Corrente Peruana ou Corrente de Humboldt, que corre de sur a norte a costa peruana, quentase algún anos durante a época das festas do Nadal e os cardúmenes ou bancos de peixes fuxían cara ao sur, debido a unha corrente quente procedente do Golfo de Guayaquil (Ecuador). Os pescadores da rexión déronelle a este fenómeno o nome de Corrente do Neno, polo do neno Jesús. O nome científico do fenómeno é Oscilación do Sur O Neno e é un fenómeno con máis de 11.000 anos de historia climática.


En Condicións Neutrais, os ventos Alisios (que sopran deste a oeste) apilan unha gran cantidade de auga e calor na parte occidental do Océano Pacífico. Como resultado disto, a superficie do mar é aproximadamente 5 dm máis alta e 8º C máis quente en Indonesia que fronte ás costas do Perú e Ecuador.
As temperaturas "frías" preséntanse en América do Sur porque ascenden as augas profundas e producen un auga rica en nutrientes e mantén a riqueza do ecosistema mariño.


Durante “el niño” os ventos alisios debilítanse ou deixan de soprar, a máxima temperatura mariña desprázase cara á Corrente de Perú, que é relativamente fría, e a mínima temperatura mariña desprázase cara ao Sueste Asiático. Isto provoca o aumento da presión atmosférica no sueste asiático e a diminución en América do Sur. Todo este cambio ocorre nun intervalo de seis meses, que representa aproximadamente desde xuño a novembro é moi forte con alteracións no clima.

As consecuencias :
En América do Sur :
Choivas intensas.
Diminución da intensidade da Corrente de Humboldt (A que percorre de S a N a costa peruana).
Perdas pesqueiras en certas especies e incremento noutras.
Intensa formación de nubes xeradas na Zona de Converxencia Intertropical.
Períodos moi húmidos.
Baixa presión atmosférica.
No sueste de Asia
En determinadas rexións aleatorias (descoñecidas) do sueste asiático provoca:
Choivas escasas.
Arrefriado do océano.
Baixa formación de nubes.
Períodos moi secos.
Alta presión atmosférica.
No Mundo
Consecuencias globais:
Cambio de circulación atmosférica.
Cambio da temperatura oceánica.
Tradúcese en:
Perda económica en actividades primarias (gandería, agricultura, silvicultura..).
Perdas de fogares.
Aféctanos a nós?: A finais do 2006 en cantábrico oriental houbo escasas precipitacións

Durante "la Na" (efecto contrario al niño) as zonas relativamente húmidas e chuviosas localízanse ao sueste asiático, mentres que en América do Sur é relativamente seco.

Ciclo do Nitróxeno



Las cianobacterias comparten con algunas otras bacterias la habilidad de tomar el N2 del aire, donde es el gas más abundante, y reducirlo a amonio (NH4), una forma que todas las células pueden aprovechar. Los autótrofos que no pueden fijar el N2, tienen que tomar nitrato (NO3-), que es una sustancia escasa. Esto les ocurre por ejemplo a

las plantas.



















Algunas cianobacteria son simbiontes de plantas acuáticas, como los helechos del género Azolla, a las que suministran nitrógeno. Dada su abundancia en distintos ambientes las cianobacterias son importantes para la circulación de nutrientes, incorporando nitrógeno a la cadena alimentaria, en la que participan como productores primarios o como descomponedores.

Aunque la generalidad de las cianobacteria pueden fijar nitrógeno. sólo algunas tienen células especializadas para esta función llamadas heterocistes, más grandes y con una pared engrosada con celulosa.

O ciclo do carbono

Vídeo visto na clase sobre o ciclo do carbono.


Lectura sobre o ciclo do Carbono e incremento por combustión de orixe fósil:
National Geograpgic Novembro 2007: Clicade enriba da imaxe para agrandala e ler o texto: